تبلیغات تبلیغات |
انجمن هنرمندان ایرانی 
درباره وبلاگ مطالب اخیر
آرشیو وبلاگ نویسندگان 1. کمال الدین بهزاد در حدود سال ۱۴۵۵ م در شهر هرات افغانستان چشم
به جهان گشود . 2. وی تعلیمات اش را در کتابخانه هرات در نزد میرک نقاش به اتمام رساند. 3. در اواخر سالهای هفتادم قرن پانزده تا سال ۱۵۰۷ م در کتابخانه سلطان حسین بایقرا
به مصوری و تزئین کتاب مشغول می‌شود و در سال ۱۴۸۷م کتابدار آن می‌گردد ـ با سعی کارمندان
این کتابخانه صنعت تزئین کتاب به پایه بلندی می‌رسد. 4. در سال ۱۵۱۲م اسمیعل صفوی هرات را تصرف می‌نماید و درسال ۱۵۲۰ م بهزاد را به
تبریز که پایتخت او بود می‌برد ـ بهزاد در کتابخانه شاهی تبریز خدمت کرده به ولیعهد
اسمیل صفوی طهماسب صورت کشی یاد می‌دهد. 5. در سال ۱۵۲۴ م اسمیعل صفوی وفات نموده و بجای او پسر دوازده ساله اش طهماسب
به تخت می‌نشیند ـ بهزاد دسیسه بازیهای اهل دربار را قبول نکرده به زادگاه مقدش باز
می‌گردد. استاد کمال الدین بهزاد در سال ۱۵۳۵ م در شهر هرات وفات نموده و در جوار زیارت
سید عبدالله مختار بخاک سپرده شد. 6. نظر به شهرت بهزاد، ط:8.9 قرن‌ها کسان بسیاری کارهای او را تقلید کرده و نامش را
بر تصویرهای بیشمار گذاشته‌اند. از اینرو تمیز دادن تصویرهای اصلی او کار دشواری است.
این تحقیقات مخصوصاً پس از برپا شدن نمایشگاه هنر ایرانی در لندن (۱۹۳۱ م.) تا حدی
به نتیجه رسیده‌است. اساس اطلاعاتی که از کار او در دست است تصویرهایی است که با امضای
اصیل او در نسخه‌ای از بوستان سعدی نقش شده و اینک در کتابخانهٔ ملی قاهره نگهداری
می‌شود. 7. شیوهٔ بکار بردن رنگ‌های گوناگون و درخشان تصویرها از حساسیت عمیق بهزاد نسبت
به رنگ‌ها حکایت می‌کند. از این تصویرها چنین برمی‌آید که بهزاد بیشتر به رنگ‌های به
اصطلاح «سرد» (مایه‌های گوناگون سبز و آبی) تمایل داشته، اما در همه جا با قرار دادن
رنگ‌های «گرم» (به ویژه نارنجی تند) در کنار آنها، به آنها تعادل بخشیده‌است. تناسب
یک یک اجزای هر تصویر با مجموعهٔ آن تصویر شگفت‌انگیز است. 8. شاخه‌های پرشکوفه و نقش کاشی‌ها و فرشهای پرزیور زمینهٔ تصویرها نمودار ذوق
تزیینی و ظرافت بی‌حساب بهزاد است. 9. بیش از هر چیز واقع‌بینی اوست که کارهایش را از آثار نقاشان پیش از او متمایز
ساخته‌است. این واقع‌بینی به خصوص در تصویرهایی به چشم می‌خورد که صرفاً جنبهٔ درباری
ندارد و نشان‌دهندهٔ زندگی عادی و مردم معمولی است. 10. صورت آدم‌ها به صورت عروسک‌وار و یکنواخت نقاشی‌های پیش از بهزاد شبیه نیست.
بلکه هر صورتی نمودار شخصیتی است و حرکت و زندگی در آن دیده می‌شود. آدم‌ها در حال
استراحت نیز شکل و حالاتی طبیعی دارند. 11. بهزاد اولین نگارگر ایرانی است که به نقاشی تکچره روی آورد. 12. او در آثار خود جایی برای خطاط نمی‌گذاشت و بدین ترتیب نگاره‌هایی مستقل از
کتابت به وجود آورد. 13. برخی از شاگردانش، مانند قاسم‌علی و آقا میرک، در کار خود بیش و کم به پای
استاد رسیدند. 14. با آنکه در زمان صفویه سبک مینیاتورسازی بار دیگر دچار تحول شد، نزدیک نیم
قرن پس از بهزاد نفوذ او در کار نقاشان به چشم می‌خورد. 15. مهاجرت برخی از نقاشان سبب اشاعهٔ سبک بهزاد در هندوستان نیز گردید. 16. نقاشان هراتی سبک بهزاد را به بخارا بردند و آنرا در دربار خاندان شیبانی پرورش
دادند. کتابی بنام مهر و مشتری که در ۹۲۶ ه. ق. در بخارا استنساخ شده نمودار آن است
که سبک بهزاد در بخارا بهتر از تبریز حفظ شده‌است. 17. سلطان حسین میرزا، بهزاد را (مانی ثانی) می نامید. 18. بهزاد را عادت بر این بود که در پای هر پدیدۀ هنر نقاشی اش امضا می کرد. 19. بیشتر نقاشی های بی همتای استاد کمال الدین بهزاد تصویر صحنه هایی از کتاب
های معتبر ادب فارسی را تشکیل می دهد. 20. وی از جمله معدود هنرمندانیست که در دوران حیاتش دارای شهرت گشته. نوع مطلب : هنرمندان، برچسب ها : لینک های مرتبط : موضوعات پیوند روزانه پیوندها آمار وبلاگ
امکانات جانبی |
|
